“Wij zitten niet in het bestuur van de stichting om daar te evangeliseren. Niettemin, wanneer ons daarom wordt gevraagd(!), leggen wij rekenschap af van de hoop die in ons is; en daar is dan alle ruimte voor. Maar dát er dan die ruimte is om te vertellen wat ons beweegt – Wie ons beweegt -, dát die ruimte ons geboden wordt door de humanist, de hindoe, de moslim, de agnost, en de jood in ons midden, heeft alles te maken met hoe wij elkaar als mensen willen ontmoeten. Op dezelfde wijze geven wij als christenen ruimte aan de anderen. En om deze ontmoeting, als levenswijze, als ethos, is het ons begonnen.”
(Gepubliceerd in Reformatorisch Dagblad 2002)
