Terug naar de verwondering

“Wat ik, ook in de randstad, steeds heb geprobeerd mensen mee te geven, is de verwondering. De verwondering over het Woord in ons midden. En de verwondering over de ontmoeting met elkaar. En dat blijkt telkens inspirerend. Van daaruit bleken we ook telkens van zogenoemde nood een deugd te kunnen maken. Wij zullen niet omkomen door een gebrek aan ambtsdragers of slinkende ledentallen. Dus geen paniek daarover. Maar een gebrek aan verwondering over wat de gemeente van Christus is, is fataal. Terug naar de verwondering dus, de beleving van de zichtbare gemeenschap als een genade.” (artikel in serie over “De krimpende kerk”)