Artikelen

“Wat bedoelen we met een sacrament? Om die vraag te beantwoorden moeten we eerst iets zeggen over de Kerk. Want de sacramenten spelen binnen die Kerk een belangrijke rol. Wat wil de Kerk in deze wereld? Als ik het simpel zeg: zij wil mensen in contact brengen met God. Maar hoe doe je dat? Wie legt de verbinding tussen hemel en aarde? Wie kan dat? De Kerk beseft heel goed dat in wezen alleen de

Rapport van de internationale conferentie Diving into the Deep op 3 maart 2002 van de Encounter of Worldviews Foundation.   Lees het rapport

“Het is opmerkelijk dat het thema van het eerstelingschap in de christelijke theologie slechts een bescheiden rol speelt, terwijl het in Genesis (en verder) zo’n belangrijke rol speelt en in zekere zin de basis vormt van de in de bijbel ontvouwde theologie. In het Nieuwe Testament bouwen de evangelisten en met name Paulus daarop voort als zij de betekenis van Jezus voor Israel – en via Israel voor de wereld – willen aangeven. Wat nu

“Mag ik namens alle religieuzen, van welk geloof dan ook, bedanken voor de a-religieuze ambtenaar en zijn ‘onafhankelijkheid en objectiviteit’? Ik zoek een menselijker benadering. Regels, wetten, zijn en worden door mensen gemaakt en vragen ook weer om menselijke interpretatie. De regels zijn er immers voor ons; wij zijn er niet voor de regels. Bij menselijkheid hoort ook dat iedereen handelt vanuit een bepaalde motivatie, een bepaalde bron, een bepaalde stemming. Ik heb die liever

“Ik wil tegen de Kampenaren roepen dat het water van de andere kant komt. Ik wil tegen de vechtende politici roepen dat het schip zinkt; maar ze willen toch allemaal nog kapitein worden of de mooiste hut inrichten. Ik wil de kerkmensen oproepen tot maatschappelijke actie…” Lees het artikel

“Het hoofdthema in dit deel is de verhouding tussen de eerstgeborene en zijn broeders. Niet alleen wordt hierin duidelijk hoe problematisch deze verhouding is, maar we moeten tegelijk beseffen dat dit verhaal – gelet op de tijd waarin het op schrift is gezet – ook weerslag is van de ervaringen van Israel in de geschiedenis temidden van de volken, de ervaring met Edom met name. Wij zullen in de loop van dit hoofdstuk nog zien

Interview. “De Kamper Hervormde predikant B. Gijsbertsen gaat de SPK het voorstel doen Kampen te profileren als ‘slow city’. De stad is daar, volgens hem, net niet te groot voor en het lijkt hem een veel beter idee dan doorgaan met vergeefs achter Zwolle aan te hollen. In een onthaaste stad zouden de mensen veel beter tot hun recht komen en dat is ook hard nodig. Gijsbertsen: “Als je goed om je heen kijkt zie

“Hij wordt wel de kerkvader van de twintigste eeuw genoemd. De Hervormde Kerkorde van 1951 is mee door zijn inspanningen tot stand gekomen en draagt de sporen van zijn inzet om de Kerk als een geloofsartikel te zien, en niet maar als een – met een kleine ‘k’ geschreven – lokaal of landelijk gebonden organisatie. ‘De theologie van Noordmans behoort tot het grootste van wat deze eeuw in ons land te zien heeft gegeven’, oordeelt

“Wij zitten niet in het bestuur van de stichting om daar te evangeliseren. Niettemin, wanneer ons daarom wordt gevraagd(!), leggen wij rekenschap af van de hoop die in ons is; en daar is dan alle ruimte voor. Maar dát er dan die ruimte is om te vertellen wat ons beweegt – Wie ons beweegt -, dát die ruimte ons geboden wordt door de humanist, de hindoe, de moslim, de agnost, en de jood in ons

“Dit artikel is een weerslag van het bestuderen van Friedrich-Wilhelm Marquardt , in het bijzonder van zijn dogmatiek . Het kan worden gelezen als een hartelijke maar serieuze uitdaging aan conceptuele denkers die overtuigd zijn van de correctheid van hun wetenschappelijke methodes en aan gelovigen die overtuigd zijn van de waarheid van hun ‘leer’, welke dat ook zij. Daarnaast is het echter ook bedoeld als een uitdaging voor die mensen die alle spreken over ‘God’

“Wat ik, ook in de randstad, steeds heb geprobeerd mensen mee te geven, is de verwondering. De verwondering over het Woord in ons midden. En de verwondering over de ontmoeting met elkaar. En dat blijkt telkens inspirerend. Van daaruit bleken we ook telkens van zogenoemde nood een deugd te kunnen maken. Wij zullen niet omkomen door een gebrek aan ambtsdragers of slinkende ledentallen. Dus geen paniek daarover. Maar een gebrek aan verwondering over wat de

“Zijn wij dus gewend in de christelijke theologie om eerst te spreken over de Persoon van Jezus en daarna over het Werk van Jezus, vanuit de Hebreeuwse context is dit niet goed mogelijk. Het gaat eerst om zijn werken, zijn daden. En misschien wel alleen daarom. In zijn daden laat Jezus immers zien wie Hij is. Je herkent de boom aan zijn vruchten. Hij is niet zonder zijn daden.” (notitie aan de kerkenraad)   Lees